على بن ابى طالب (ع) از شخصیت هایى است که مخصوص به زمان معینى نمى
باشد.
اومربوط به تمام زمان هاست . على شخصیت و کلامى دارد که هر چه زمان
بگذرد, نمى توان آن را کهنه سازد. پس معلوم مى شود شخصیت ها بر دو گونه اند :
شخصیتهاى ابدى و پابرجا و شخصیتهاى موقت و فراموش شدنى.
((جبران خلیل جبران)) این مسیحى لبنانى که در دوازده سالگى به آمریکا رفته است و
به دو زبان عربى و انگلیسى کتابهایى نوشته که شاهکار است, با اینکه مسیحى است
از شیفتگان مولاى متقیان على (ع) است . وى در آثارش وقتى مى خواهد
ازشخصیتهاى بزرگ دنیا نام ببرد, نام عیساى مسیح و على بن ابى طالب را مى برد.
از جمله سخنان او درباره ى حضرت امیر (ع) این است :
((من از این راز سر در نمىآورم که چرا بعضى از افراد از زمان خودشان این قدرجلو مى
باشند. به عقیده من على بن ابى طالب مال آن زمان نبود, به این معنا که زمان, مال
على بن ابى طالب نبود)) . (یعنى آن زمان ارزش على را نداشت . على قبل از زمان
خودش متولد شده بود).
آنگاه مى گوید :
.........................
:: موضوعات مرتبط:
شخصیت حضرت علی(ع) ,
,